***ایلیار خوشگل مامان***

ایلیار خوشگل مامان بلاخره عکسهایی که بهمن ماه گرفته بودیم به دستمون رسید. الهی که من فدات بشم ببین چقده خوشگل تو این عکسها افتادییییییییییییییییییییییی همونطوری که گفتم این عکس اول تنها عکسی هست که پس از زحمات و تلاشها و شکلکهای فراوان من توش میخندی ببین تو بقیه عکسها یا اخم کردی و حتی توی یکیشون هم قند عسل من گریه هم میکنه، مامانش فداشش       ...

ایلیار جونم امسال به چند دلیل سیزده بدر رو تمام و کمال و مثل سالهای قبل بدر نکردیم. اولیش به خاطر سردی هوا بود. آخه ترسیدیم بریم بیرون و اتراق کنیم شما اذیت بشی و سرما بخوری. راستش قرار بود صبح از خونه بزینیم بیرون و سر راهمون دایی منوچهر رو هم برداریم و بریم جلفا و بعد از گذشت . گذار . خوردن نهار عصری برگردیم خونه اما دایی منوچهر زنگ زد که بهتر اون طرف ها نریم چون برف باریده و جاده مناسب نیست و ممکنه اذیت بشیم. از طرفی هم چون روز سیزده به در طرفهای یام و مرند حجم ترافیک خیلی زیاد میشه به دایی منوچهر هم مرخصی ندادن و میدونی که بدون اون هم اصلا جایی رفتن حال نمیده. دوم اینکه چون فردای سیزده بدر مراسم دندونی پزی شما بود و منم کلی کار عقب م...

جوجو کوچولو بازم اولین عیدت رو بهت تبریک میگم و مرسی که با وجود نازنینت بهار زندگی من و بابایی رو پر از شک.فه های خوشگل و رنگارنگ کردی.... اینم عکسهایی از ایلی بالا به همراه دایی و بابایی کنار سفره هفت سین..............   حالا جونم واست بگه از عید و تعطیلات عید... ایلیار جان امسال به خاطر گل وجود شما من و بابایی جرات نکردیم مسافرت طولانی مدت بریم و به همین خاطر همراه مامان جون اکرم اینها که دسته جمعی رفتند انزلی، نرفتیم. آخه میدونی عزیزم از اونجایی که زیاد بیرون اومدنت خوب نیست (البته نسبت به زمانهایی که خیلی اتنه " کوچول موچولو" بودی خیلی بهتر شده) ولی باز هم بعد از نیم تا یک ساعت شروع به گریه و...

گل همیشه بهار من ایلیار جان سلام،اولین بهار زندگی ات مبارک.....................   نازگل من همیشه وقتی اواخر سال نزدیک میشه یک حس دلشوره عجیبی دارم، یه حس مبهم، واقعا خودم هم نمی دونم از اینکه همه چیز نو میشه، زمستون سرد و خشن تموم میشه و جایش رو به بهار با اون همه طراوت و داربایی میده باید خوشحالم باشم و یا از اینکه یک سال دیگه هم از عمر خیلی خیلی کوتاهمون گذشت و یک سال پیرتر شدیم ناراحت باشم. اما بلاخره در اکثر مواقع این حس  شادی و خوشحالی از اومدن بهار دل انگیز هست که بر من پیروز میشه و من سرمست از نو شدن ها....... اما امسال  کاملا متفاوت بود و با همه سالهای زندگی ام فرق داشت و اون تفاوت دوست داشتنی وجود تو...

 ایلیار کوچول موچولو، عشق مامان و بابا ، الهی که من فدای نازگل پسرم بشم یازده ماهه شده، اونم چه یازده ماهه ای، تو این ماه کلی یعنی یه کم هم بیشتر تر از کلی که میشه یه عالمه  فرق کرده و بزرگ شده. اونقدر تو این ماه پسر متفاوت و بزرگی شده که نمی دونم بتونم همه تغییر هات رو بنویسم یا نه.  ایلیار بالای من تو این ماه به تمام کارهای عقب موندش رسید و از اونجایی که اصلا نمی خواست از قافله هم سن و سالهاش عقب نمونه و تازه یه خورده هم جلو بزنه، کل اون کارهای عقب افتاده را در طی چند روز انجام داد. اول از همه اوایل رفتن توی یازده ماهگی بود که یه دندون  خوشگل  و خیلی هم با مزه عین خودش در آورد و من هم به آرزوم رسیده و یه مهمونی...

بله ایلیار جان بلاخره اون مروارید کوچول موچولویی که از 3، 4 ماه قبل منتظرش بودم توی دهن ناز و کوچولوت نمایان شد و من رو کلی ذوق زده  و خوشحال کرد. این اتفاق درست در 10 ماه و 5 روزگیت افتاد. ناز پسر دندون کوچولوت مبارکککککک بهت تبریک میگم که بلاخره دندون درآوردی و از جمع " گوجا کیشی های دیش سیز (پیرمردهای بی دندون) " خارج شدی. آخه قبل از این وقتی چیز نسبتا سختی رو توی دهنت میگذاشتیم اونقدر با مزه اون رو توی دهنت میچرخوندی و باهاش ور می رفتی تا خیس بشه و بتونی بخوریش به خاطر همین یکی از اسمهایت رو هم گذاشته بودیم " گوجا کیشی) تا الان هم کلی از اون دندونت اومده بیرون . وقتی میخندی و در اکثر مواقع هم که گریه میکنی( )  از توی د...